DAKİKALARDIR bakışıp duruyoruz. Dilimden dökülecek ilk kelimeyi bekliyor önümdeki bembeyaz sayfa… Ve bir tarlaya tohum düşer ilk gibi ilk söz de düşüveriyor: “Bismillah” Hayat önümüzde, ölüm peşimizde. Haydi, bu defa da yeniden Besmeleyle Bismillah ile Ne büyük bitmez bereket ve tükenmez bir hazine… Açılıyor o…

GENÇLİK yıllarımızda bir grup arkadaşla sohbetlerimiz olurdu. Bazen derin takılır felsefe yapardık. Hayatın kısalığından ve her şeyin anlamsızlığından söz ederdik. Düşünceler düğümlenince: “En iyisi bundan ötesini düşünmemek.” derdik.

Allah’ım, hayatımdaki bütün sevinçlerim için Sana şükrediyorum. — E. Brihmor DALDA şakıyan kuş, saksıda açan çiçek, her sabah doğan güneş, “ümit, ümit” nağmeleri içinde doğar. Hayata yeniden başladığımız her gün, bizim yeni çocuğumuzdur. Kendi hayatının körebesi değil, ebesidir insan. Dıştan gelen mesajlara uygun bir hayat,…

“Besmele, ekmeğimizin bereketiydi.” — Arif Nihat Asya BEREKET, öyle bir sırdır ki, ne akıl anlar, ne göz tartar. Sadece hissederiz, yaşarız onu. Rakamlar, sayılar biter orda. Bir avuç yiyecek, bir orduya yeter de; bir sofra dolusu nimet, kıymet bilmeyene yetmez. Bir ömür, kısa ya da…

BİSMİLLAH her hayrın başıdır. Bediüzzaman Hazretleri, Birinci Söz’e bu ifadelerle başlıyor. Cümlenin devamı ise şöyle: “(…) Bismillâh her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil ey nefsim! Şu mübârek kelime İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisân-ı hâliyle vird-i zebânıdır. Bismillâh ne büyük tükenmez…