Kâinatın sahibine hamd ile, kâinatın kalbine salât ile… ALLAH’IM, Sen âlemlerin Rabbisin. Yâ Rasulallah (asm), Sen, kâinatın kalbisin. Kalbi yaratan Allah, kalbin içinden geçenleri bilmez mi? Sen bize hem yârsın, hem yadigârsın. Yaratanımızdan armağansın. Mübarek adını annemizin dilinden bildim ilk defa. Ninniler ve ilahilerle işlendi…

SEVERİM bir adını söylemeyi, severim o iki heceyi… Durmaksızın “Allah Allah” demeyi… Severim geceyi. Severim Seni anlatır diye her şeyi… Ayı, yıldızları, dünyayı severim. Küçük – büyük her şeyi. Seni anlatır diye her şeyi… Çocukluk günlerimin tadı orada saklı. Yıldızlarda. Ne var ki beni oraya…

“Ol âlem fahri Muhammed nebiler serveridir Ver salâvat aşk ile, ol günahlar eridir” — Yunus Emre YOLLAR Kİ , çok karışık. Kimi çöle çıkar, kimi de denizlere. Ne çağlar yaşadı insanlık. Senden uzak, Senden mahrum. Ağlıyordu anneler. Ağlıyordu kız bebekler… Başına ne geleceğini nerden bilecekler?…

İKİ GÜZEL İNSAN… İki güzel arkadaş… Biri Hz. Peygamberdi (asm), diğeri sadık dostu Ebubekir Sıddık (ra). Bir emir ulaştı Hz. Peygamber’e (asm), izin verildi. Bu yolculuğa beraber çıkacaktılar. Dünyanın gidişatını değiştirecek bir yolculuktu bu. O güne kadar hiç görülmemiş ve yaşanmamış bir yolculuktu. Yıllardır süren…

MEKKE’DE, Medine’deyiz. Kâinatın kalbindeyiz. Bu mübarek mekânları hayatımda özel bir yere koyuyorum… Sana bu kadar yakınken uzak olmak, ruhumu yakıyor, olgunlaştırıyor… Ümmetin olmak şerefi yeter. Bu nimet, her nimetin üstünde. Bizi de kervanının arasına katıver ne olur. Hatırana sahip çıkamadığım için yüzüm yok, yanıyorum. Gider…